بررسی اختلالات زبانی کودکان مبتلا به اوتیسم در سنین پیش از دبستان
چکیده
اوتیسم یکی از بیماری های طیف اختلالات نافذ رشد است. مغز فرد مبتلا چه به لحاظ ساختمان و چه به لحاظ عملکرد اشکالاتی دارد که سبب مشکلات شناختی می شود. تظاهر این مشکلات شناختی در زبان فرد اتفاق می افتد. عقیده بر این است که افراد مبتلا در لایه آوا و نحو مشکلی در زبان ندارند اما بسیاری از جملات آنها در بافت زبانی و موقعیتی فاقد معناست تا آنجا که اوتیسم را بیماری معنا و کاربرد نامیده اند. با جمع آوری و تحلیل داده های زبانی یک کودک 5 ساله مبتلا به اوتیسم خواهیم دید که وی از نظر آوایی مشکلی در تولید جملات زبان ندارد. در لایه نحو هم برخی اشکالات را میتوان یافت اما در لایه معنا و کاربرد جملات اشکالات جدی وجود دارد به نحوی که قسمت اعظم گفتار وی بیمعنا و بیربط به نظر می رسد.
کلید واژه ها: اوتیسم، بیماری معنا و کاربرد، بیماری مغز مردانه، اختلالات زبانی
1. مقدمه
اوتیسم[1] یکی از بیماریهای نافذ رشد است که ریشه عصبی و نوروبیولوژیکی دارد. فرد مبتلا مشکلات شناختی و ارتباطی دارد. تظاهر این مشکلات در زبان اهمیت بررسی زبان را در مبتلایان روشن میسازد. در واقع با بررسی زبان میتوان به میزان و گسترش بیماری در مبتلایان دست یافت. در این پژوهش برآنیم که به این پرسشها پاسخ گوییم: آیا کودکان مبتلا به اوتیسم در سنین پیش از دبستان از نظر آوایی و نحوی مشکلی در تولید جملات زبان دارند؟ آیا کودکان مبتلا به اوتیسم در سنین پیش از دبستان از نظر معنایی مشکلی در تولید جملات زبان دارند؟ آیا کودکان مبتلا به اوتیسم در سنین پیش از دبستان از نظر کاربردشناسی مشکلی در تولید جملات زبان دارند؟ گفته میشود که اختلال اصلی در زبان افراد مبتلا به اوتیسم در بخشهای کاربرد شناسی و تا حدودی در معنیشناسی زبان است. پس از بررسی مطالعات انجام شده در این زمینه دادههای زبانی پسر بچه ای 5 ساله و مبتلا به اوتیسم را تحلیل خواهیم کرد. برای جمعآوری دادههای زبانی کودک نگارنده یک روز کامل را در خانه مورد سپری کرده و صحبتهای وی را با مادرش ثبت کرده و از مادر خواستهاست که پرسشنامهای را پر کند.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 90/12/17 :: ساعت 7:30 عصر )