این داستان بسیاری از شنوندگانش را به اشک ریختن واداشت و حالا هالیوودی ها برای کسب حقوق داستان و تبدیل آن به فیلم به جنگ و رقابت پرداخته اند. موج عاطفی که به واسطه این ماجرا به راه افتاد چنان وسیع بود که بعد از گذشت یک سال هنوز مردم امریکا در مورد آن فیلم ویدئویی چهار دقیقه یی که یک نوجوان مبتلا به اوتیسم را تبدیل به یک چهره مطرح ملی کرد حرف می زنند.در دنیای پرآشوب و شلوغ ورزش حرفه یی در امریکا، کمتر می توان به کسی مثل جیسون مک الوین 18ساله برخورد. بازی فوق العاده او در مسابقات بسکتبال دبیرستان ها در نظرسنجی شبکه تلویزیونی ESPN عنوان بهترین لحظات ورزش سال 2006 را از آن خود کرد.پس از آن بود که کمپانی کلمبیاپیکچرز قراردادی برای ساخت فیلم از روی زندگی اش با او امضا کرد و یک ناشر و نویسنده مطرح امتیاز چاپ کتاب زندگی اش را از او خریداری کرد. مک الوین که در سن 8سالگی مبتلا به اوتیسم شناخته شد و تنها در پنج سالگی توانست اولین کلمات را به زبان بیاورد برای همکلاسانش در دبیرستان تبدیل به یک قهرمان شده است.او مانند بقیه مبتلایان به اوتیسم رشد کرد و رفتارهایی مشابه آنها داشت و در مدارس خاص تحت نظر مربیان و معلمان آموزش دیده تحصیل می کرد.اما جیسون همیشه بسکتبال را دوست داشت. هرچند در دبیرستان گریک آتنا برای آموزش کار گروهی به کودکان آسیب دیده و معلول تیم های ورزشی تشکیل شده بود، ولی جیسون به لحاظ فیزیکی کوچکتر و ناتوان تر از آن به نظر می رسید که بتواند در تیم بسکتبال حاضر شود. موفقیت غیرمترقبه جیسون در تیم ژیمناستیک باعث شد به عنوان جایزه به او اجازه داده شود در آخرین بازی بسکتبال فصل بازی کند و این بازی همان فرصتی بود که در آن او پیروزی را برای تیم و شهرتی بی سابقه را برای خودش به ارمغان آورد. طی چهار دقیقه بازی جیسون، تیم 20 امتیاز جلو افتاد و دو پرتاب سه امتیازی جیسون وارد سبد شد طی چهار دقیقه، او توانست 7 بار امتیاز کسب کند، تصاویر ویدئویی گرفته شده از این بازی به عنوان «معجزه جوان اوتیسمی» روی اینترنت قرار گرفت و توجهات صدها هزار بیننده را به خود جلب کرد و از شبکه های تلویزیونی هم پ
جیسون به شدت از این اتفاق هیجان زده بود. هیچ توجیه و توضیح علمی پزشکی برای موفقیت او وجود ندارد. حتی برای یک بازیکن حرفه یی هم آسان نخواهد بود طی این دقایق کوتاه شش ضربه از راه دور را به گل تبدیل کند و جیسون که به گفته پزشکان و والدینش نخواهد توانست دوره دبیرستانش را تمام کند و احتمالاً دوره بزرگسالی اش را در همین سوپرمارکتی که اکنون در آن کار می کند مشغول باشد، توانست به چنین موفقیتی دست یابد.هر چند تب رسانه ها بالاخره سرد خواهد شد و داستان های جدیدی جای داستان جیسون را خواهند گرفت و او فراموش خواهد شد، اما به هر حال او توانست به رغم معلولیت ذهنی اش به موقعیت و محبوبیتی بالادست پیدا کند و تلاش و پشتکارش منبع الهام بسیاری از افراد شود و اعتماد به نفس و روابط اجتماعی سایر افراد مبتلا به ناتوانی های ذهنی و جسمی را ارتقا دهد.