علت اتیسم چیست؟
اتیسم یک ناتوانی طولانی مدت است که منجر به اختلال عملکرد عصبی- روانی در فرد می شود. گرچه اتیسم عارضه نادری است اما شیوع اتیسم حتی تا 20 مورد در هر 10000 تولد زنده می رسد. اگر چه علت اصلی کاملاً شناخته نشده نمی باشد اما در سال های اخیر تحقیقات و مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفته است. تحقیقات تأکید زیادی بر منشاء زیست شناختی و عصب شناختی در مغز دارد. در بسیاری از خانواده ها سابقه اتیسم و یا اختلالات مربوط به آن وجود داشته است که مسائل مربوط به ژنتیک و ایمن شناسی در بحث سبب شناسی مطرح می گردد. تا به حال ژن خاصی که مربوط به اتیسم باشد شناخته نشده است و پژوهشگران در مورد نقش ژنتیک در علت شناسی اتیسم اختلاف نظر دارند اما عده ای از آن ها ترکیب چندین ژن را به عنوان علت اختلال مطرح می کنند. چندین نظریه درباره اتیسم مطرح شده که هیچ یک به طور دقیق اثبات نشده است.

علائم اتیسم چیست؟
به طور معمول افراد مبتلا به اتیسم حداقل نصف علائمی را که در زیر عنوان شده است، نشان می دهند. این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند. در موقعیت هایی کاملاً متفاوت رفتارهایی که با سن کودک تطابق ندارد مشاهده می گردد.
• اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند.
• مشکلات شدید تکلمی دارند.
• در بیان نیازها مشکل دارند و به جای استفاده از کلمات از اشارات و حرکات استفاده می کنند.
• کلمات و جملات دیگران را تکرار می کنند.
• خنده و گریه بی دلیل داشته و بدون علت مشخص نگران و مضطرب می شوند.
• قشقرق به پا می کنند و برای دلائلی که برای دیگران آشکار نیست شدیداً پریشان می شوند.
• قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند.
• دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند.
• تماس چشمی ندارند یا تماس آن ها اندک است.
• به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند.
• با اسباب بازی درست بازی نمی کنند.
• چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.
• احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.
• از خطرات نمی ترسند.
• پرتحرک یا کم تحرک هستند.
• نسبت به اطرافیان واکنش عاطفی نشان نمی دهند.
• به صحبت ها و یا صداها پاسخ نمی دهند به طوری که به نظر می آید ناشنوا هستند. گرچه حس شنوایی سالم است.
• هفتاد درصد کودکان اتیسم ناتوانی هوش دارند.
• در برخی از کودکان اتیستیک توانائیهای خاص وجود دارد.

- باورهای غلط درباره اتیسم:

1. کودکان مبتلا به اتیسم هرگز ارتباط چشمی برقرار نمی کنند.
2. کودکان اتیستیک نبوغ دارند.
3. کودکان مبتلا به اتیسم صحبت نمی کنند.
4. کودکان اتیستیک قادر به نشان دادن محبت خود نیستند.
5. اتیسم یک بیماری روانی است.
6. منظور از پیشرفت این کودکان یعنی این که کاملاً شفا یابند.
7. کودکان مبتلا به اتیسم نمی توانند به دیگران لبخند بزنند.
8. کودکان اتیستیک تماس جسمی محبت آمیز برقرار نمی کنند.

ما می دانیم که این کودکان تحریکات حسی را به گونه ای متفاوت درک می کنند که موجب اشکال در ابراز محبت و برقراری ارتباط عاطفی در آنها می گردد. اما به هر حال این کودکان می توانند محبت کنند. در صورتی که این کودکان را باور کنیم قادر به داد و ستد عاطفی با آن ها هستیم.

تعدادی از روش های درمانی- توانبخشی شامل موارد زیر هستند:
• دارو درمانی
• رفتار درمانی
• گفتار درمانی