Occupational Therapy
and the
Child with Down Syndrome
by Maryanne Bruni, BSc OT(C)
Copyright 2001, All rights reserved
If you are a parent reading this web site, you likely have a child with Down syndrome, as I do. My intent with this article is to provide you with some information about how an occupational therapist (OT) may be able to help you and your child. Occupational therapists who work with children have education and training in child development, neurology, medical conditions, psychosocial development, and therapeutic techniques. Occupational therapists focus on the child"s ability to master skills for independence. This can include:
• self care skills (feeding, dressing, grooming etc.)
• fine and gross motor skills
• skills related to school performance (eg: printing, cutting etc.)
• play and leisure skills
When your child is an infant, your immediate concerns relate to his health and growth, development of the basic motor milestones, social interaction with you and others, interest in things going on around him, and early speech sounds and responses. At this stage an OT may become involved to:
• assist with oral-motor feeding problems (this can also be addressed by Speech Pathologists). Due to hypotonia and weakness of the muscles of the cheeks, tongue and lips, feeding is difficult for some infants with Down syndrome. OTs suggest positioning and feeding techniques, and can be involved in doing feeding studies, if necessary.
• help facilitate motor milestones, particularly for fine motor skills. Occupational therapists and Physical therapists work closely together to help the young child develop gross motor milestones (eg: sitting, crawling, standing, walking).OTs work with the child at this stage to promote arm and hand movements that lay the foundation for later developing fine motor skills. The low muscle tone and loose ligaments at the joints associated with Down syndrome are real challenges to early motor development and occupational therapy can help your child meet those challenges.
When your child is a toddler and preschooler, she will likely have some independent mobility and will be busy exploring her environment. To assist her development you will want to provide her with many opportunities for learning, you will want to encourage the beginning steps in learning to feed and dress herself, you will want her to learn how to play appropriately with toys and interact with other children, you will be encouraging speech and language skills, and you will continue to provide opportunities for refinement of gross motor skills. At this stage an OT may become involved to:
• facilitate the development of fine motor skills. This is an important stage in the development of fine motor skills for children with Down syndrome. Now they will be developing the movements in their hands that will allow them to do many things as they get older, but many children need some therapy input to ensure that these movements do develop. Children do this through play; they open and close things, pick up and release toys of varying sizes and shapes, stack and build, manipulate knobs and buttons, experiment with crayons etc. Your child may face more challenges learning fine motor skills because of low muscle tone, decreased strength and joint ligament laxity.
• help you promote the beginning steps of self help skills. An OT can help parents break down the skills so expectations are appropriate, and can suggest positioning or adaptations that might help the child be more independent. For example, a child may have more success feeding herself with a particular type of spoon and dish.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:44 عصر )
Subclassification of Autism
A review of the most carefully controlled neuroscientific studies (Bachevalier, 1994) using various methods such as autopsy material, brain scanning and imaging (MRI, CAT, PET, SPECT, rCBF) suggest that it may be helpful to divide autism into two distinct subclasses: Type1, where there are distinct neurologic signs and varying ranges of mental retardation (encompassing approximately 60-70% of the autistic population); Type 2, where the CNS is anatomically intact and there is no mental retardation (encompassing approximately 30-40% of the autistic population). Obviously a continuum from severe functioning deficits to very minor exists in the autism population. DeLong (DeLong and Nohria, 1994) has appropriately described this phenomenon as the "spectrum" of disorders in autism. The two sub-types should be seen as fitting into such a spectrum or continuum.
It makes greater sense to subclassify autism in the above manner when the neurodevelopmental evidence is taken into consideration. For example, we know from the earlier discussion about critical periods, particularly during 8-16 weeks of gestation, that mental retardation is most likely to occur if any event interferes with the process of neuronal migration. This earlier onset disruption of the developing fetus, regardless of the cause, would produce more severe consequences. This type of disruption would affect many brain areas and have definite abnormalities such as those seen by Kemper and Bauman (1993). Cells in the limbic system (amygdala, hippocampus, cingulate, septum) would most likely be affected. The development of the Purkinje cells and deep cerebellar nuclei would also undoubtedly be affected. In this case, many neural circuits would not be properly formed and brain functioning would therefore be compromised later in life. The blend with mental retardation would make it difficult to reverse the brain functioning difficulties found with such people. Level of improvement would obviously be influenced to a very large extent by the degree of brain impairment.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:44 عصر )
رشد وآموزش ارتباطات و مهارتهای اجتماعی
درمیـان تمام پستانداران ،آدمـی دربدو تولد ناتـوان ترین آنهاست وبه طولانی ترین دوره رشدی نیاز دارد تا بتواند به تمامی مهـارتهای ویژه نوع خود دست یابد. کنش متقابل ودائمی بین توارث ومحیط،تعیین کننده رشدآدمی است .یعنی آمادگی های زیستی موجود در بدو تولد ، با تجاربی که دردوران رشدازمحیط کسب می گردد درهم می آمیزندو مسیررشدی فرد راترسیم می سازند.
رشدروانی- اجتماعی برخلاف انواع دیگر رشدها رونـدی است که در تمـام طـول عمـر ادامـه می یابـد.
رشداجتماعی ازنظر مفهوم یعنی رشدتوانائی عملکرددرگروه وپذیرفتن خواستهای فرهنگ واجتماعی که فرد درآن زندگی می کند.اجتماعی شدن تابع اصل یادگیری است وهیچ کودکی ذاتأ اجتماعی زاده نمی شودبلکه این مسئله درمسیر رشد ودرطی فرصتهای فراهم شده شکل می گیرد.
دوره اول کودکی ( ازتولد تا سه سالگی )
رفتار عاطفی نوزاد ازحدود 4 ماهگی آشکار می شود.در 6 ماهگی میل به تماس با دیگران درطفل شدت می یابد و مایل است که او را درآغوش بگیرندو نوازش کنند.در اواخر یک سالگی با شوق و لذت منتظرمادرش می شود و به محض دیدن او شادی می کند. درسال دوم این علاقه مندی به سایراشیاء ماننـداسبــاب بـــازی ها ، لبــاس وچیــزهای دیگرمعطوف می شود.
در12 ماهگی کودک اصواتی در پاسخ به گفتگوی بزرگسالان ادا می نماید.بین 18ماهگی تا2سالگی کنترل رفتارطفل دشوارمی گردد زیرا بواسطه توانائی کودک درحرکت وکنجکاوی شدید، هرمحرکی برایش جالب بوده وگاهأ اعمالش مخاطراتی برای او ایجادمی کند.چنانکه رفتارش را محدودکنند ، ناراحتی بسیارشدیدی ازخودنشان می دهد.
رابطه با همسالان
قبل از5 ماهگی کودک نمی تواند بااطفال دیگر ارتباط برقرار کند. میان 6 تا 8 ماهگی کودک یک سوم وقت خودش را صرف توجه به محیط اطرافش نموده و توجه چندانی به هم بازی های دیگرخودش نشان نمی دهد. چنانچه تماس دوستانه ای برقرار شود، محدود به نگاه کردن ، و یا چنگ زدن می گردد.
بین 9 تا13 ماهگی کودک به اسباب بازیهایش توجه بیشتری نشان می دهدو چنانچه هم بازیهایش بخواهنداز بازیچه های وی استفاده نمایند ، غالباً کودک به مقابله برمی خیزدو بین آنها نزاع درمی گیرد. هرچند، باید اذعان داشت این نزاع جنبه عداوت وخصومت ندارد و از روی کینه توزی و دشمنی نیست.
از 14 ماهگی تا 18 ماهگی بتدریج توجه کودک به سوی همبازی هایش معطوف می گردد و تمایل به نزاع برسر بازیچه ها کاهش محسوسی می یابد. درمحدوده 19 ماهگی تا 2 سالگی ، کودک علاقه خود به بازی با بازیـچه ها را با علاقـه به بــازی با همـسالان درهم می آمیزد و تلفیقی از این دو پدید میآورد بازیهایش بیشتر و طولانی ترمی شود.
شاخصه های رشد اجتماعی
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:42 عصر )
ساختار آموزشی (ساماندهی )کودکان اوتیستیک
مقدمه
اوتیسم سندرمی پیچیده و دارای علایم عصبی _ روانی است که در دوران ابتدائی رشد ونمو کودک ظاهر می گردد ودارای علائمی همچون اختلال و نقص درتعامل اجتماعی و روابط بین فردی، مسایل جدی در زبان وتکلم ، وجود رفتارهای تکراری والگوهای رفتاری قالبی ومحدود،اصرار بر "همانی"و عدم تغییر در محیط است که با الگوهای ادواری وکلیشه ای رفتاری همراه می گردد و درمجموعه اختلالات نافذ وفراگیر رشدی (Pervasive .D.D ) طبقه بندی می شود.
رشدغیرعادی مهارتهای ارتباطی واجتماعی بعنوان ویژگیها ونشانه های کلیدی محسوب می گردند وافزون برآن، رشدگویش ونحوه برقراری ارتباط از عوامل مهم پیشگوئی درمورد این افراد محسوب می گردد.
معیارهای تشخیصی
معیارهای مورداستفاده بعنوان مبنای تشخیص اتیسم ، قطعی ومسلم نیستندودرطی زمان دائمأ تغییر می یابند.افزون برآن ، از زمانیکه تشخیص اختلال نافذرشد درمحیط های آموزشگاهی بیشترجا افتاده ومتعاقب آن کودکان بیشتر وبیشتردسته بندی می شوند ، تشخیص وافتراق اتیسم واقعی ازسایراختلالات نافذ رشد نیز روزبه روز مشکل ومشکل تر می شود. درمجموع چنین به نظر می رسد که اتیسم نتیجه ومحصول نهائی اختلالات مختلفی است که تمامی آنها در علائمی همچون ناهنجاریهای اجتماعی ، زبانی وعصب شناختی مشترک می باشند.
اتیسم معمولأ درمحدوده سنی 2 تا 4 سالگی تشخیص داده می شود منتها علائم ممکن است خیلی زودتر آشکار گردند. برخی از کودکان اتیستیک ممکن است درتمامی مواردوجنبه ها دچارمشکل نباشند ، در حالیکه هستنـد کــودکانـی که فـوق العـاده آشفتــه ، پریشـان خاطر وسـردرگم انـد وحتـی احتـمال دارد که به خودآسیب برسانند.برخـی ازآنـان مقاطع رشدی مختلف وبا اهمیتی همچون صحبت کردن وراه رفتن را حتی جلوتر از زمان تعیین شده درجدول رشدکسب می کنند. به همین دلیل ، اغلب والدین با مشاهده ازدست رفتن تدریجی برخی ازاین مهارتها درکودک ، پریشان خاطر وآشفته حال می گردند. اوتیسم واپسگرا (regressive autism ) اصطلاحی است که به این گروه اطلاق می شود. دسته دیگری ازاین کودکان ازهمان ابتدا دچارتأخیرات رشدی می شوند.
مخرب ترین ویژگیهای اتیسم عبارتند از:
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:41 عصر )
اوتیسم اختلالی است که با ناتوانی فرد برای برقراری رابطه عاطفی از بدو تولد،عدم رشد مهارتهای کلامی،میل شدید به دوام و یکنواختی محیط و تمایل به سرگرمی با اشیا به جای انسانها مشخص می شود.اوتیسم پدیده کودکی است.اوتیسم سی ساله نداریم.بلکه اسکیزوفرنی است.
واژه اوتیسم اولین بار توسط لئوکانر1943به ادبیات مدرن پزشکی وارد شد.کانر پیرامون ناهنجاری روانی کودکان با مطالعه بر روی یازده کودک که دارای اختلالات بالنسبه یکسانی بودند دریافت که آنها نسبت به سایر کودکان رفتار عجیب تر و مشکلات دشوارتری دارند.به ارتباط با اشیا علاقه بیشتری دارند تا انسانها.
شیوع:
نسبت مردان به زنان سه به یک است.(این تخمین برای امریکا است.)در ایران در هر دوهزار کودک یک کودک مبتلا می باشد.
تقسیم بندی اوتیسم طبق معیارهای اجتماعی:
الف)منزوی:هیچ گونه تمایلی به دیگران ندارند.از تماس مستقیم با مردم آشفته می شوند.رفتارهای خودتحریکانه دارند.
ب)منفعل:صحبت کردنش محدود است.و ممکن است گفتار دیگران را طوطی وار تکرار کند.رفتارش شامل بازی های تکراری و حرکات یکنواخت است.
ج)فعال ولی غیر عادی:به بازیهای دسته جمعی علاقه ای نشان نمی دهد.به موضوعات یا اشیا خاصی علاقه نشان می دهد.ضریب هوشی متوسط دارد.ممکن است تیزهوش باشد ولی عاقل نباشد.عقل با هوش فرق می کند.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:40 عصر )
اتیسم
تعریف : AUTISMدر لغت به معنای در خود فرو رفته است ،علامت اساسی اختلال اتیسم محدودیت در تعاملات و ارتباطات اجتماعی و فعالیت ها وعلایق محدود شده است ؛ در واقع ایشان تمایلی برای برقراری ارتباط ندارند اکثرا از همان سنین پایین علاقه ای به برقراری ارتباط با دیگران نشان نمی دهند ،به محیط اطراف به ظاهر بی توجه هستند و چنانچه در سنین بالا این نیاز را در خود احساس نمایند شیوه برقراری ارتباط را نمی دانند و یا در حفظ و هدایت ارتباط به مشکل برخواهند خورد .
از دیگر ویژ گی های شایع افراد اتیستیک مخدوش بودن رابطه عاطفی با دیگران حتی با پدر و مادر می باشد به عبارتی در درک صحیح احساسات دیگران و تبادل عاطفی مشکل دارند، رشد کلامی در ایشان ممکن است کاملا تخریب شده و یا به عبارتی مهارتهای بیانی در ایشان ایجاد نشود ویا اینکه با تاخیر صورت گیرد . گاهی عدم توانایی در آغاز کردن و یا ادامه دادن محاوره دیده می شوند ،اگر حرف بزنند ،ممکن است گفتار ایشان به شکل کلیشه ای ، تکرارطوطی وار و فقط در حد رفع نیاز باشد. در بیشتر موارد ضمایر را جابجا به کار برده مثلا در زمان تشنگی ( آب می خواهی- به جای -آب می خواهم- بکار می رود ).کودکانی که تکرار طوطی وار دارند ،ممکن است کلام گوینده را عینا تکرار کنند مثلا در برابر سئوال ( حال شما خوب است؟ به جای جواب بله ، عیناجمله را تکرار می کند ).
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:37 عصر )
خواهران و برادران کودک اُتیستیک
بزرگ کردن کودک اُتیستیک برای والدین و همچنین برای خانواده مسائلی را به همراه خواهد داشت . از اولین مسائل و مشکلات مهم کمبود وقت والدین در رسیدن به خواسته های همگی افراد خانواده است . درگیری با مسائل کودک اُتیستیک تقریباً تمامی وقت و انرژی والدین را صرف خود می کند و وقت کمی را برای مسائل دیگر افراد خانواده باقی می گذارد . بسیاری از والدین اعتراف می کنند که وقت کافی برای پرداختن به دیگر اعضاء خانواده را ندارند . بسیاری از والدین خود ، زندگی خود ، و آرزوهای خود را فدای کمک به کودک اُتیستیک خود می کنند و در زندگی آنها پرداختن به خود دیگر معنائی ندارد ولی این امر نباید باعث این شود که پرداختن به سایر اعضاء خانواده فراموش شود . بایستی شرایطی فراهم شود که در کنار پرداختن به امور دیگر فرزندان ، به آنها تفهیم شود که برادر و یا خواهر اُتیستیک آنها دارای مشکل مهمی است که همگی باید برای کمک به او تلاش کنند و به آنها آموزش داده شود که در این امر کمک والدین باشند و آنها را درک کنند .
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:36 عصر )
اختلالات نافذ رشد
در این دسته گروهی از اختلالات قرار گرفته اند که با نفوذ در روند رشد کودک آن را از سیر طبیعی خود خارج نموده و مانع از رشد بهنجار می گردند . به طور کلی می توان گفت علاوه بر آسیب های جدی که در حیطه های مختلف رشدی دیده می شود ، تخریب تعاملات اجتماعی از ویژگی های بارز این گروه است . در واقع کودکان این گروه افرادی در خود فرو رفته هستند که تمایلی به برقرار کردن ارتباط با اطرافیان ندارند و حتی در صورت شروع رابطه از طرف فرد دیگر ، تن به برقرای ارتباط نمی دهند و توان شروع ویا ادامه یک رابطه اجتماعی یا عاطفی را ندارند .
به طور کلی اختلالات موجود در این گروه را به شرح زیر طبقه بندی می گردند:
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:36 عصر )
مسائل امنیّتی در خانه
بسیاری از والدین و مراقبین کودک امنیّت محیط خانه را برای کودکان اُتیستیک مهم می دانند .گذاشتن در های امنیتی در ورودی پلّه ها و در های خروجی ، قرار دادن محافظ بر روی پریز های برق ، و گذاشتن قفل های اضافی بر روی کابینت ها میتواند از جمله مسائل امنیتی باشد . این مسائل امنیتی برای تمامی والدین در سالهای اول زندگی کودک وجود دارد ولی والدین کودکان اُتیستیک ممکن است این موارد را برای مدّت زمان بیشتری احتیاج داشته باشند .رفتار های کودک اُتیستیک می تواند باعث بروز حوادثی برای او شوند مثلا بالا و پائین پریدن های فراوان ، عقب و جلو کردن خود ، پاره کردن اشیاء ، انداختن اشیاء بر روی زمین ، کوبیدن وسائل به اطراف ، روشن و خاموش کردن وسائل برقی ، قرار دادن اشیاء در وسائل خانگی ، و ... همگی می توانند در صورت بی توجهی باعث بروز حوادثی شوند . فقط کافی است به بازی بچه ها با کبریت اشاره کنیم که چقدر می تواند خطرناک باشد . بنابر این هم رعایت موارد ایمنی در خانه و هم سعی در آموزش کودک در باره این موارد ضروری می باشند . ما در اینجا پیشنهادهائی برای بیشتر کردن امنیت خانه کودکان اُتیستیک به شما ارائه می دهیم .باید به خاطر داشته باشید که خانه نیز می تواند کلاس درسی برای کودک باشد .
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:35 عصر )
زندگی با اُتیسم
نگاه کلّی
بزرگ کردن یک کودک اُتیستیک همراه با مشکلات فراوانی است و خانواده های این کودکان اغلب درگیر استرس های فراوانی هستند .مقدار شناخت از اُتیسم و آمادگی این خانواده ها برای مقابله با آن می تواند کمک بزرگی برای تمامی افراد خانواده ( والدین ، برادران و خواهران ، پدر بزرگ و مادر بزرگ و ... ) باشد . خصوصیات منحصر به فرد هر کودک اُتیستیک باعث شده است که هر خانواده تجربیات مخصوص به خود را داشته باشد و ممکن است تجربیات خانواده های دیگر مفید واقع نشوند . ما در اینجا می خواهیم به مطالبی اشاره کنیم که ممکن است به عنوان ایده های اولیه برای خانواده های کودکان اُتیستیک در رابطه با آمادگی و مبارزه با این مشکل، مفید باشند .
استرس در خانواده
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » حسن زارع ( چهارشنبه 88/11/21 :: ساعت 5:34 عصر )
